ค่านิยม 12 ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 70 / 162

แนวคิด 1. การจะอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุขได้นั้น ต่างต้องมีหลักในการยึดเหนี่ยวน้ำใจซึ่งกัน และกัน หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่เป็นคุณเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจกันนั้น พระพุทธองค์ทรงให้ หลักไว้ดังที่ปรา

การอยู่ร่วมกันในสังคมและองค์กรอย่างมีความสุขต้องการหลักการที่ดี ซึ่งในพระพุทธศาสนาได้มีการสอนหลักสังคหวัตถุ 4 ได้แก่ ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา และสมานัตตตตา ที่ช่วยยึดเหนี่ยวความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในสัง

ปฏิบัติได้จริงในชีวิตประจำวัน จากหนังสือ “อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข” ของพระภาวนาวิริยคุณ (พระเผด็จ ทตฺตชีโว) รักษาการแทนเจ้าอาวาส วัดพระธรรมกาย ซึ่งพระเดชพระคุณท่านได้เทศน์เรื่องนี้ไว้อย่างชัดเจน ง่าย

บทความนี้สรุปแนวทางการนำธรรมะไปใช้ในชีวิตประจำวันจากหนังสือ 'อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข' โดยพระภาวนาวิริยคุณ ซึ่งเสนอว่าเริ่มแรกต้องพิจารณาตนเองก่อนเพื่อพัฒนาคุณธรรมและนิสัยที่ดี โดยมุ่งเน้นย้ำถึงปัญหา

แต่ในเวลาเดียวกัน เพื่อนอีกคนรู้ว่าเรามีหนังสือดีๆ ก็มาขอยืม แต่เรากลับไม่ให้ หรือสำหรับ คน ที่เคยทำงานมาแล้ว บางครั้งแม้กระทั่งเครื่องพิมพ์ดีด หรือคอมพิวเตอร์ ซึ่งไม่ใช่ของส่วนตัว แต่เป็นของที่ สำนัก

เนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมการไม่อยากแบ่งปันของข้าวของ แม้ว่าสิ่งของนั้นจะมีอยู่ในมือ แต่ผู้คนมักจะมีเหตุผลไม่แบ่งปันให้ผู้อื่น และมองว่าเป็นของขาดแคลนแทนที่จะมองกลับมาที่ตัวเราเอง นอกจากนี้ยังมีการสอนจา

หลายครั้งก็ควรแบ่งให้คนอื่นบ้าง ปันกันกินปันกันใช้ ถ้าไม่อย่างนั้นจะอยู่ด้วยกันลำบาก มีคนอิจฉากันมากๆ อย่างแน่นอน เพราะจะเหมือนคำของหลวงวิจิตรวาทการที่ว่า ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน ประการที่ 2 ขา

การแบ่งปันให้กับผู้อื่นเป็นสิ่งที่สำคัญในชีวิต ประการแรกคือการปันกันใช้ เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นจะเกิดความอิจฉาริษยาได้ง่าย ซึ่งนี่เป็นคำพูดของหลวงวิจิตรวาทการที่บอกว่าไม่มีใครอยากให้เราเด่นเกินไป. สาเหต

ประการที่ 4 ขาดความปลอดภัย คนส่วนมากเมื่ออยู่ด้วยกันนานๆ เข้า บางทีขาดความปลอดภัย อะไรทำให้คนขาดความปลอดภัย สิ่งที่ทำให้ขาดความปลอดภัยในหมู่คณะได้มากที่สุด คือ การทำตัวไม่เหมาะสม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช

บทความนี้พูดถึงองค์ประกอบสำคัญของความปลอดภัยในหมู่คณะ โดยเฉพาะปัญหาที่เกิดจากการทำตัวไม่เหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นในบทบาทของผู้บังคับบัญชา หรือพนักงาน การที่ทุกคนเข้าใจและทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเหมาะสมจะช่ว

ในทางตรงกันข้าม พระองค์กลับสรรเสริญผู้ที่เรียนมามาก และไม่ประมาทในการปฏิบัติธรรมว่า “อยู่ในธรรม” ดังพุทธพจน์ที่ว่า “ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรมคือ สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการศึกษาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการฝึกปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นจากกิเลส ผ่านตัวอย่างเรื่องราวของภิกษุ 2 สหายที่มีเส้นทางการศึกษาและปฏิบัติที่แตกต่างกัน หนึ่งในนั้นมุ่งหวังศึก

ละอภิชฌาเพ่งเล็งในโลกแล้ว มีใจปราศจากอภิชฌาอยู่ ย่อมชำระจิต ให้บริสุทธิ์จากอภิชฌาได้ ละโทษคือพยาบาทปองร้ายแล้ว เป็นผู้มีจิตไม่พยาบาท อนุเคราะห์ด้วย ความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูตอยู่ ย่อมชำระจิตให้บริส

บทความนี้พูดถึงนิวรณ์ 5 ได้แก่ กามฉันทะ, พยาบาท, ถีนมิทธะ, อุทธัจจกุกกุจจะ, และวิจิกิจฉา ซึ่งเป็นอุปสรรคในการพัฒนาจิตสำนึกและการเจริญภาวนา การละนิวรณ์เหล่านี้จะช่วยให้จิตใจสงบและบริสุทธิ์ขึ้น สามารถนำ

คิดหวงแหน ไม่อยากให้ใครมาแย่งชิงเอาไป เมื่อสิ่งนั้นเสื่อมสลายหรือถูกคนอื่นลักไป ก็ขัดเคือง ไม่พอใจ พยาบาทก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน ใจที่พยาบาท มุ่งร้าย วนเวียนในอารมณ์โกรธเป็นประจำนี่เอง ทำให้เหนื่อยล้า ไม

บทความนี้สำรวจการฝึกใจตามขั้นตอนของคุณกโมคคัลลานสูตร ซึ่งช่วยป้องกันและกำจัดนิวรณ์ทั้ง 5 ประการ ทำให้ใจหยุดนิ่ง และเข้าถึงสมาธิในระดับสูง สุดท้ายไปสู่การบรรลุพระนิพพาน การฝึกดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการลบ

3.1 ธัมมัญญสูตร คืออะไร เนื้อหาบทที่ 3 ขั้นตอนที่ 1 ธัมมัญญู 3.1.1 อานิสงส์ที่ได้จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตร 3.1.2 ความสำคัญของอานิสงส์ทั้ง 5 ประการ 3.2 วิธีการในขั้นตอนที่ 1 คือ “ธัมมัญญู” 3.2.1 การเป็น

บทความนี้สำรวจความสำคัญของธัมมัญญสูตร ซึ่งเป็นหลักธรรมในการฝึกอบรมศีลธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเน้นอานิสงส์ที่เกิดจากการปฏิบัติตามสูตรนี้ รวมถึงการศึกษาแนวทางในการศึกษาธรรมะสำหรับฆราวาสและหลักธรรมสำคัญที่

จากพระดำรัสดังกล่าวทำให้ทราบว่า เหตุที่ทำให้เรามีความเข้าใจที่ลึกซึ้งในเรื่องที่ได้ศึกษา ก็คือ การปฏิบัติตามหลักธรรม 4 ประการ คือ 1. การคบสัตบุรุษ หมายถึงการหมั่นเข้าหาคนดี มีคุณธรรม มีปัญญา ซึ่งในที่

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีครูที่ดีและการปฏิบัติตามหลักธรรม 4 ประการในการเสริมสร้างความเข้าใจและพัฒนาการศึกษา การคบสัตบุรุษหรือครูที่มีคุณธรรมจะทำให้ผู้เรียนก้าวหน้าและพัฒนาตนเองได้ดียิ่งขึ้น น

4. การปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ในที่นี้หมายถึง การ “ทำตามคำครู” นั่นหมายถึงผู้เรียน ต้องมีความรู้ความเข้าใจ ในระดับที่สรุปได้ว่าจะนำความรู้ไปปฏิบัติได้ “อย่างไร (How)” ในชีวิตจริง จากหลักธรรมทั้ง 4 ประ

การปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม หมายถึงการทำตามคำครูซึ่งต้องมีความรู้และความเข้าใจในการนำความรู้ไปปฏิบัติในชีวิตจริง หลักธรรม 4 ประการชี้แนวทางการศึกษาหลักธรรม พร้อมความสำคัญของครูบาอาจารย์ในกระบวนการเรียน

2. “ประวัติการสร้างบารมีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า” เพราะจะทำให้เห็นวิธีการที่พระองค์ ทรงใช้สร้างบุญบารมี เมื่อได้ศึกษาแล้วย่อมก่อให้เกิดกำลังใจ รวมทั้งจะได้อาศัยพระองค์เป็นต้นแบบ ในการดำเนินชีวิต 3. “สัม

บทความนี้นำเสนอการศึกษาพระธรรมต่างๆ ที่สามารถสร้างบารมีและเข้าใจในความจริงของชีวิต เช่น สัมมาทิฏฐิและกฎแห่งกรรม นอกจากนี้ยังแนะนำวิธีการศึกษาธรรมะในยุคปัจจุบัน ที่มีทั้งการอ่านและการฟังทำให้ทุกคนสามาร

มีกุลบุตรคนหนึ่งเกิดศรัทธา บวชอุทิศชีวิตในพระพุทธศาสนา เมื่อบวชแล้ว พระอาจารย์และ อุปัชฌาย์ได้สอนเรื่องศีลที่เธอต้องรักษา โดยจำแนกศีลออกเป็นประเภทต่างๆ อย่างถี่ถ้วนให้ฟัง ภิกษุรูปนั้น รู้สึกว่าศีลเป็น

เรื่องราวเกี่ยวกับภิกษุผู้มีศรัทธาที่บวชในพระพุทธศาสนา โดยมีพระอาจารย์แนะนำให้รักษาศีล 3 ประการ ได้แก่ กาย วาจา และใจ เมื่อปฏิบัติถูกวิธี ทำให้ภิกษุสามารถบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ได้ในเวลาอันสั้น การศึก

เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน โดยสรุปแล้ว สุตะ คือการหมั่นเข้าไปแสวงหาความรู้ สะสมข้อมูลธรรมะใหม่ๆ อยู่เสมอ เมื่อฟัง แล้วก็นำมาตรึกตรองตาม ถ้ามีปัญหา หรือข้อสงสัยใดๆ ก็ไม่ยอมปล่อยผ่าน หมั่นเข้าไ

สุตะคือการแสวงหาความรู้ทางธรรมะอย่างต่อเนื่อง โดยการฟังและสอบถามผู้รู้ ช่วยบำรุงจิตให้มีศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การศึกษาธรรมะไม่เพียงแค่เพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่ยังเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย การสะส

ของพระราชา มีการสะสมอาวุธไว้มาก ทั้งที่เป็นอาวุธแหลมยาวและอาวุธ คม สำหรับคุ้มภัยภายในและป้องกันอันตรายภายนอก ฉะนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลายอริยสาวกผู้มีสุตะเปรียบเหมือนกับอาวุธ ย่อมละอกุศล เจริญกุศล ละกรร

เนื้อหาพูดถึงการสละกิเลสในพระพุทธศาสนา โดยใช้การเปรียบเทียบกับอาวุธและการบริหารจิตใจเพื่อความบริสุทธิ์ รวมถึงความหมายและผลของการจาคะหรือการให้ทาน ที่ช่วยทำให้ใจไม่ถูกกิเลสครอบงำ พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายัง

การณ์เฉพาะหน้า ความคิดทันการ ปฏิภาณ หมายถึง ความสามารถในการตีกลับ โต้กลับ คือเป็นการเอาปัญญามาใช้โต้ตอบได้อย่าง คล่องแคล่วว่องไว แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว เป็นคุณธรรมที่ประเสริฐอย่างหนึ่ง หาก

ปฏิภาณหมายถึงความสามารถในการโต้ตอบและแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยความรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ผู้ที่มีปฏิภาณสูงมักมีความเฉียบแหลมและการสั่งสมปัญญามามาก ทำให้สามารถตอบคำถามหรือปัญหาได้อย่างแม่นยำและเร็ว โดยใ

คำว่า “บิณฑบาต” หมายถึง อาหาร คำว่า “เสนาสนะ” มาจากคำ 2 คำ คือ เสนะ แปลว่า “ที่นอน และอาสนะ แปลว่า “ที่นั่ง” รวม ความแล้วคือที่นอนที่นั่ง ซึ่งในที่นี้หมายถึง กุฏิ วิหาร และเครื่องใช้ที่เกี่ยวกับสถานที

บทความนี้พูดถึงความหมายของคำว่า 'บิณฑบาต', 'เสนาสนะ', และ 'คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร' รวมถึงปัจจัย 4 ที่จำเป็นในการดำรงชีวิต เช่น เสื้อผ้า อาหาร ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค ความสำคัญของปัจจัยเหล่านี้ที่พร

พิจารณาโดยแยบคายแล้ว เสพ “บริขาร คือยา” อันเป็นปัจจัยแก่คนไข้ เพียงเพื่อกำจัดเวทนาที่เกิดแต่อาพาธต่างๆ ที่เกิดขึ้นแล้ว เพื่อความเป็นผู้ ไม่มีอาพาธเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่ง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อาสวะ และค

เนื้อหาเกี่ยวกับการพิจารณาเสพปัจจัย 4 อย่างมีสติ เพื่อช่วยลดปัญหาทางจิตใจและสร้างสมาธิให้มั่นคง พระภิกษุต้องใช้ปัจจัย 4 อย่างเหมาะสมไม่ให้ติดอารมณ์กับปัจจัยเพื่อที่จะทำให้สามารถฝึกปฏิบัติธรรมได้ดีขึ้น

ต่อการดำรงชีวิต หรือกระทบต่อการทำกิจวัตรกิจกรรมที่สำคัญของตน 1.2 ความต้องการ (Want) หมายถึงไม่ได้อยู่ในภาวะที่ขาดแคลนมากเกินไป หากไม่ได้ปัจจัย 4 นั้นมาก็ไม่ถึงกับเดือดร้อนมากเกินไป แต่ถ้าได้ ก็จะเกื้อ

การรับปัจจัย 4 ของพระภิกษุมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตและการบำเพ็ญสมณกิจ ซึ่งต้องพิจารณาจากหลายปัจจัย เช่น ความต้องการของผู้ให้และจำนวนปัจจัยที่มี หากผู้ให้มีมาก แต่ต้องการถวายเพียงเล็กน้อย พระภิกษุควรร

7.1 ธรรมที่ชื่อว่า “กาลัญญู” บทที่ 7 ขั้นตอนที่ 5 กาลัญญู จากการศึกษาธัมมัญญูสูตรทั้ง 4 ขั้นตอนที่ผ่านมา พอจะทำให้เห็นวิธีการฝึกที่พระสัมมาสัมพุทธ เจ้าทรงแนะนำได้ว่า พระภิกษุต้องมีความรู้และความเข้าใจ

บทนี้กล่าวถึงการฝึกฝนและเข้าใจในธรรมที่เรียกว่า กาลัญญู ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้พระภิกษุรู้จักการบริหารเวลาอย่างเหมาะสม เพื่อพัฒนาคุณธรรมและการฝึกฝนตนเอง โดยนำกิจกรรมการเรียน การสอบถาม การประก